Żelazna droga
- Zuzanna Jop
- 25 mar
- 3 minut(y) czytania
Czym jest via ferrata?
Via ferrata, z włoskiego "żelazna droga", to szlak turystyczny o charakterze wspinaczkowym, wyposażony w stalowe liny, klamry, drabinki oraz inne ułatwienia, które wspomagają poruszanie się po trudnym, eksponowanym terenie górskim. Pierwsze tego typu trasy powstały w Dolomitach podczas I wojny światowej, ułatwiając żołnierzom przemieszczanie się w trudnych warunkach górskich.
Jaki sprzęt jest potrzebny?
Aby bezpiecznie pokonywać via ferraty, niezbędny jest odpowiedni sprzęt:
Uprząż wspinaczkowa: Służy do przypięcia lonży via ferrata i zapewnia bezpieczeństwo podczas poruszania się po trasie.
Lonża z absorberem energii: Specjalistyczny zestaw składający się z dwóch karabinków na elastycznych ramionach oraz absorbera energii, który w przypadku upadku pochłania siłę uderzenia, zmniejszając ryzyko obrażeń.
Kask wspinaczkowy: Chroni głowę przed urazami spowodowanymi spadającymi kamieniami lub uderzeniami o skałę.
Rękawiczki: Choć nie są obowiązkowe, chronią dłonie przed otarciami i ułatwiają chwytanie stalowych lin oraz klamer.
Buty: Solidne obuwie z dobrą przyczepnością jest kluczowe. Buty podejściowe lub lekkie buty trekkingowe z antypoślizgową podeszwą sprawdzą się najlepiej.
Jakie są trudności?
Trudności via ferrat oceniane są na podstawie kilku czynników, takich jak nachylenie terenu, długość trasy, techniczne wymagania oraz dostępne ułatwienia. W Europie stosuje się różne skale trudności:
Skala alpejska (niemiecka): Oznaczana literami od A (łatwa) do E (ekstremalnie trudna).
Skala francuska: Używa oznaczeń takich jak F (facile – łatwa), PD (peu difficile – trochę trudna), AD (assez difficile – dość trudna), D (difficile – trudna), TD (très difficile – bardzo trudna), ED (extrêmement difficile – ekstremalnie trudna).
Skala Hüslera: Oznaczana literą K z numerem od K1 (najłatwiejsza) do K6 (najtrudniejsza).
Warto zaznaczyć, że skale te mogą się różnić w zależności od regionu, a ocena trudności może uwzględniać nie tylko techniczne aspekty trasy, ale także jej długość, ekspozycję czy dostępność miejsc ewakuacyjnych.
Dlaczego warto wziąć udział w kursie?
Rozpoczęcie przygody z via ferratami warto poprzedzić udziałem w specjalistycznym kursie. Pod okiem doświadczonych instruktorów nauczysz się:
Poprawnego używania sprzętu: Jak zakładać uprząż, używać lonży z absorberem energii, prawidłowo przypinać się do lin stalowych.
Technik wspinaczkowych: Jak poruszać się po różnych elementach via ferraty, jak efektywnie i bezpiecznie korzystać z chwytów i stopni.
Zasad bezpieczeństwa: Jak unikać typowych błędów, jak reagować w sytuacjach awaryjnych.
Taki kurs zwiększa nie tylko Twoje bezpieczeństwo, ale także komfort i pewność siebie podczas pokonywania kolejnych "żelaznych dróg".
Pamiętaj, że via ferraty to nie tylko sport, ale przede wszystkim przygoda i możliwość obcowania z niesamowitymi krajobrazami. Niezależnie od poziomu trudności, każda trasa dostarcza niezapomnianych wrażeń i satysfakcji z pokonania własnych ograniczeń.
Fürenwand Klettersteig
Fürenwand Klettersteig to imponująca via ferrata w pobliżu Engelbergu w Szwajcarii. Trasa prowadzi przez stromą ścianę Fürenwand, oferując wspinaczom zarówno wyzwanie techniczne, jak i spektakularne widoki na okoliczne Alpy.
Szczegółowy opis trasy:
Długość trasy: około 775 metrów.
Przewyższenie: około 600 metrów.
Czas przejścia: średnio 3 godziny.
Stopień trudności: D (trudny) w skali via ferrat. [K4-K5]
Wypożyczenie sprzętu oraz więcej informacji: http://www.fuerenalp.ch/klettersteig
Aktualne informacje: https://www.fuerenalp.ch/de/unsere-anlagen
Podejście do początku trasy zajmuje około 30 minut od dolnej stacji kolejki linowej Fürenalp. Szlak jest dobrze oznakowany i prowadzi przez las oraz skaliste odcinki. Sama via ferrata rozpoczyna się od stromych odcinków zabezpieczonych stalowymi linami i stopniami. Wspinaczka jest wymagająca fizycznie, z licznymi pionowymi fragmentami oraz przewieszeniami. Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów trasy jest długa, wisząca drabina linowa, która stanowi kluczowy punkt wspinaczki. Po zakończeniu via ferraty, w ciągu około 10 minut można dotrzeć do górnej stacji kolejki linowej Fürenalp, skąd można zjechać na dół lub zejść pieszo jednym z oznakowanych szlaków.
Ciekawostki:
Historia: Przed powstaniem via ferraty, Fürenwand była dostępna jedynie dla bardzo doświadczonych wspinaczy, ze względu na swoją stromiznę i wysokość. Dzięki zainstalowaniu zabezpieczeń w postaci stalowych lin, drabin i stopni, trasa stała się dostępna dla szerszego grona entuzjastów wspinaczki.
Widoki: Podczas wspinaczki można podziwiać panoramę doliny Engelberg, masyw Titlis oraz inne okoliczne szczyty Alp Szwajcarskich.
Dostępność: Sezon na wspinaczkę trwa zazwyczaj od końca maja do połowy października, w zależności od warunków pogodowych.
Comments